Normalną rzeczą u wszystkich jest stopniowe ograniczanie, a nawet wygasanie zdolności fizycznych. Symulator starości uświadamia ograniczenia osób starszych, obrazując jak trudne jest zwykłe życie i wykonywanie prostych czynności. Celem używania symulatora jest przedstawienie barier w funkcjonowaniu osób starszych. Symulacja powoduje zrozumienie starszych ludzi, kształtuje postawę niosącą pomoc i szacunek. Po założeniu urządzenia ochotnik odczuwa większość możliwych do pokazania ograniczeń sprawności. Symulacja sztywności i skostniałości stawów powoduje problemy z poruszaniem się. Wygłuszenie zmniejsza zdolność słyszenia, specjalne okulary zaburzają widoczność i spostrzeganie. Ruchowość jest pogarszana poprzez ograniczniki zakresu otwierania stawów oraz specjalne obciążniki na kończyny. Specjalna kamizelka dociążą ciało powodując chwilową wadę postawy. Rękawice pogarszają czucie palców oraz precyzję ruchów, skutecznie uniemożliwiając wykonywanie skomplikowanych czynności. Podstawowe czynności wykonywane codziennie będą sporym wyzwaniem, kiedy ochotnik włoży symulator starości. Nalanie kubka wody, otworzenie drzwi, zawiązanie butów, pisanie, czytanie, używanie telefonu będzie sporą przeszkodą. Wykonywanie zadań będzie naturalnie możliwe, jednak potrzebne będzie przyzwyczajenie się do ograniczeń percepcji. Symulacja ma wzbudzić emocje wśród uczestników, dawać przedsmak starości, uwrażliwiać na problemy i potrzeby osób starszych oraz budzić empatię w kontaktach z nimi. Uczestnicy pokazu są zgodni co do przydatności symulatora starości, twierdząc że każdy człowiek powinien z niego skorzystać.

Dotychczas wpis nie został skomentowany, zapraszmy do wyrażenia swojej opini